Soms wordt je gegrepen door een boek. Dit was het geval met het boek van Manu Keirse; Zie de mens. Herkenbaar?

De titel sprak voor mij al tot de verbeelding; maar de inhoud overtrof mijn verwachtingen. Het is een boek met verhalen uit de praktijk met prachtige gedichten en daarnaast zo treffend, klein en persoonlijk geschreven. Het gedachtegoed sluit zo mooi aan op ons concept "Voor alles ben je Mens" en het raakte mij persoonlijk. Het boek gaf woorden aan wat ik ervaar bij mijn "werk". Gezien en gehoord worden; wat is hier behoefte aan. Ik herken het in elke organisatie en lees het elke dag in de krant. Zorgpersoneel, onderwijzers, schoonmakers, ondernemers en andere groepen. De veerkracht is enorm; de waardering belangrijker dan ooit. Een mens wil gezien worden. Ik neem je graag mee op mijn pad met citaten uit dit boek.

"Aandacht is in het Frans "attention", een woord dat zowel verwijst naar aandacht als naar wachten (attendre). Aandachtig in de wereld staan betekent dus zich durven ophouden bij mensen en dingen (Faseur, 2005). Aandachtig in de wereld staan maakt dat je zaken ziet die anderen niet zien, niet durven zien. Als je anderen voorgaat in de uittocht uit gesloten denkkaders; als je anderen leidt vanuit nieuwe ogen, mag je niet onmiddelijk op applaus rekenen (Verstraten, 2003). Als je je carrière op het spel zet voor een ideaal wordt je zelden geprezen. De keuze voor authenthiek leiderschap vraagt moed."

Moed. Ik heb mijzelf nooit als moedig gezien; ik durf bijvoorbeeld echt niet uit een vliegtuig te springen; maar ik weet nu dat ik in mijn loopbaan moed heb getoond. Ik ben in mijn werk altijd trouw gebleven aan mijn waarden. Ook in zwaar weer. Ik moedig dit aan bij de ander. Blijf staan voor jouw waarden, voor wat jij belangrijk vindt; ook als dit een ander geluid is dan wenselijk is (in de ogen van de ander).

De afgelopen jaren ben ik opgeleid als systemisch coach. Ik heb gedurende de opleiding veel geleerd over mijzelf. In mijn gezin van oorsprong heb ik geleerd om te vertrouwen door onvoorwaardelijke liefde van mijn ouders. Ik was altijd een laatbloeier en een vroege leerling. Mijn brugklas was een fiasco. De middelbare school kwam voor mij te vroeg; alles vond ik moeilijk en iedereen wat te groot. Ik bleef zitten met een slecht rapport. Mijn moeder en ik hebben er een gebakje op gegeten en het rapport verscheurd. "Op een leerzaam jaar, volgend jaar gewoon een nieuwe start maken op de MAVO". Vele jaren later ben ik afgestudeerd op de HEAO in Amsterdam. Over vertrouwen gesproken. In het boek staat het als volgt omschreven.

"De mate van je zelfvertrouwen bepaalt ook het vertrouwen dat je aan anderen kunt geven. Vanuit een rustig zelfvertrouwen is het gemakkelijker anderen iets te gunnen. Het helpt om echt te geven. Kun je een houding aannemen van 'alles komt goed'?" Wat een herkenning. Dit is mijn basishouding, want iedereen en alles mag er zijn. Ik heb dit vertrouwen meegekregen vanuit huis en dit is mijn talent; veiligheid & vertrouwen. Het gaat niet over goed of fout; jij mag er zijn. Iedereen mag er zijn. Met alles wat er is. Dat was mijn grondhouding als manager, directeur en thans als (organisatie)coach. Soms vragen mensen mij hoe ik toch deze grote switch heb kunnen maken. De stap van commercieel directeur naar een systemisch coach; dat lijkt een grote stap. Op papier; niet als mens. Ik vond en vind het belangrijk dat mensen zichzelf kunnen zijn en mee kunnen doen. Iedereen verdient een plek. Een werkplek moet voelen als een "huiskamer"; waar je successen viert en verdriet deelt. Ik was altijd op zoek hoe ik waarde kon toevoegen aan de ontwikkeling van de ander en vertrouwen was hierin de basis. Recentelijk las ik een artikel dat hierop aansluit; Waardering is het bindmiddel van onze complexe, dynamische economie. Vertrouwen zorgt voor resultaat; het artikel noemt het nog krachtiger. Liefde Rendeert. Menselijkheid zorgt voor Resultaat. Het gaat hand in hand en sluit elkaar niet uit. In tegendeel.

De overstap naar mijn vakgebied was niet groot; omdat ik werk vanuit mijn waarden, vanuit de bedoeling. Maar er is zeker wat veranderd en er is veel geleerd. Want als middelste kind in een gezin, waar de deur altijd open staat voor de ander, heb je het talent om te geven. Om er voor de ander te zijn. Dit talent heeft gezorgd voor een prachtige loopbaan; omdat ontwikkeling zo bij mij hoort. Altijd jagen in een ras tempo zorgt dat je het contact met jezelf verliest en dus ook met de ander. Dat is de andere kant van de medaille. Het helpen van de ander en oplossingsgericht denken is een talent en een valkuil in mijn huidige vakgebied. Ik ben mij hier nu zo bewust van. Altijd is er voorwaartse energie. Een eigenschap die mij veel heeft gebracht, maar ik moet ook stilstaan en af en toe naar achteren kijken. Rust nemen. Tijd nemen voor mijzelf. Voor mij is dit stuk hard werken. Maar ik leer en het lukt mij per dag beter om te luisteren en niet in de actie te schieten; om het bij de ander te laten.

Een deel van het boek raakte mij het meest. Het is een bevestiging van wat ik inmiddels weet en ervaar, maar waar ik zelf nog meer op moet vertrouwen. Ik hoef er enkel maar te zijn; ik hoef niets op te lossen. Om echt te kijken, om te zien, moet ik aanwezig zijn en in alle rust kunnen omgaan met de emoties die door de situaties worden opgeroepen. Het raakt me, vooral de zware verhalen, maar ik laat me niet leiden door de emoties van de ander. Deze emoties mogen er zijn, maar moet ik ook een plek geven bij mijzelf, zodat ik blijf luisteren naar de ander. En wat heeft dat een impact. Dan kan het verhaal van de ander op tafel. Alles mag er zijn! En dan komt de beweging als vanzelf. Wat een dankbaar werk. Manu Keirse schrijft het volgende in zijn boek.

"Je wordt de mens die je wordt door de keuzes die je maakt. Als je ervoor kiest om het juiste te doen; is dat een bewuste keuze. Daarna wordt het een tweede natuur. Met de tijd worden je daden je karakter. Het helpt om de zin van je bestaan te vinden als je jezelf regelmatig bewust een aantal vragen stelt. Probeer eens antwoorden te vinden op de volgende vragen:

uitgangspunten die voor jou waardevol zijn;
wat zou je moeten doen en laten om gelukkiger te leven;
welke mensen zijn een voorbeeld geweest;
welke gelukkige momenten wil je onthouden;
Deze antwoorden helpen om stil te staan bij wat waardevol is in je eigen leven en brengen je in contact met je eigen innerlijkheid. Het kan tegenstrijdig lijken, maar hoe meer je je eigen binnenkant leert zien; hoe meer je ook de binnenkant van anderen zult zien.

Een voorwaarde voor menselijkheid is je betrokkenheid bij de ander.

Dit citaat is een mooie afsluiting. Na mijn uitzendloopbaan heb ik een keuze gemaakt om te gaan ondernemen. Want in mijn geliefde uitzendwereld; miste ik de menselijke maat. Hoe hoger ik op de ladder kwam; hoe harder ik moest werken om bij de bedoeling van het vak te blijven. Ik ben er trots op dat ik ben blijven staan op mijn waarden en dat hiermee andere deuren zijn geopend. Het systemisch werken past mij, al was de weg er naar toe best spannend en leer ik elke dag bij. Maar, ik durf het aan om de grens op te zoeken. Ook in deze complexe Corona-tijd kijk ik met vertrouwen naar de toekomst. Al is deze best onzeker; volgen er wel opdrachten? Wellicht minder, maar (uiteindelijk) 'komt alles goed'. Ik heb een geweldige familie, vrienden en collega's om me heen. Het belangrijkste is er; werken is fijn, maar niet noodzakelijk om te zijn wie ik ben. Mijn geluk hangt er niet vanaf. Al blijft de voorwaartse energie aanwezig en is mijn ambitie, mede door dit boek en de ervaringen van de laatste maanden binnen werk en in de maatschappij, onverminderd.

Daarom dit verhaal. Blijf in deze bijzondere periode in contact met jezelf en de ander. Luister en waardeer wat je hebt en spreek uit wat er ligt. Samen kunnen we deze tijd aan; door de mens te zien. Blijf gezond! En is er tijd over, lees dit of een ander boek of doe waar je blij van wordt. Een pleidooi om anders naar elkaar te kijken én tijd te nemen voor jezelf.

Josée Blanken

Interesse en/of belangstelling bel 06-41574992 of mail joseeblanken@healthycc.nl

Terug naar overzicht